Enkelt søk | Nynorskordboka

Nynorskordboka 4 oppslagsord

kule 4

kula

verb

Opphav

samanheng med kald og kuling

Tyding og bruk

blåse friskt, særleg om kald vind

kule 1

substantiv hokjønn

Opphav

av tysk Kugel

Tyding og bruk

geometrisk lekam der kvart punkt på overflata har same avstanden frå midtpunktet i lekamen
stor eller liten, hol eller massiv lekam som liknar ei kule (1, 1)
- - biljardkule
  - eldkule
  - lêrkule
prosjektil
Døme
- kulene peip rundt øyra;
- bli råka av ei kule
- - geværkule
  - gummikule
  - kanonkule
kulestøyt
Døme
- bli norsk meister i kule

Faste uttrykk

gå/kome som ei kule
røre seg i stor fart
ho kom som ei kule på oppløpet;
den nye bilen går som ei kule
sitje som ei kule
fungere perfekt
sluttpoenget sat som ei kule

kule 2

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt kúla ‘kul, hevelse’

Tyding og bruk

rund utvekst på tre
rykk (2), ri (1, 1), kast (4)
Døme
- ei hard kule
- - fyllekule
  - vindkule
gjeng (2), flokk (1)
Døme
- heile kula
omgang i spel
Døme
- ei kule poker
varp, storfangst
Døme
- ei heil kule

Faste uttrykk

gå ei kule varmt
bli ein oppheta situasjon;
kome til ein konfrontasjon med høg temperatur
når det vart for mykje stress, kunne det gå ei kule varmt

kule 3

substantiv hokjønn

Opphav

frå lågtysk; same opphav som kule (

Tyding og bruk

søkk i jorda til å lagre rotvekstar i;
hole (1, 1), grop (1
haug av rotvekstar på friland

Fann du ordet du leita etter?